Jego praca to śmieci. Ludzie nie zastanawiają się nad tym, co wyrzucają, ale on wie, że to tam kryją się ludzkie tajemnice. Tak wybiera swoje ofiary. „Ludzie kłamią i oszukują, ale ich śmieci nie. Śmieci nigdy nie kłamią”. Aż pewnego dnia do jego sterylnej i samotnej egzystencji...
Elsa jak najszybciej potrzebuje przeszczepu szpiku kostnego. Jedynym zgodnym dawcą jest jej ojciec, którego nigdy nie spotkała. Nastolatka pocieszenie znajduje u Edo, który także przebywa w szpitalu.
