Na łożu śmierci w 1759 roku, markiz de Valmorin pisze testament, pozostawiając jego ogromną fortunę nie dla swoich dzieci, ale jego potomków za 200 lat. W 1959 roku notariusz Maiitre Leboiteux informuję rodzinę Valmorin, że cały majątek przechodzi na tego, kto jest nieuleczalnie chorym.
Główny bohater, 53-letni rolnik z Prowansji, ma problem z żoną - jędzą, która pije i go oczernia. Słuchając audycji w radio wpada na pomysł pozbycia się swej połowicy
